Στρογγύλη...

Λεφτά πολλά, λεφτά χρυσά
γεμίζουν τα σακούλια
εδώ μιλάμε για ''χαρτί''
και όχι για φασούλια.
Στην Νήσο την πλουσιότερη
που υπάρχει εν Ελλάδι
πρωτάθλημα εις την βρωμιά
παίρνει κάθε ''μαυράδι''.

Από όπου κι' αν αρχίσουμε
το πράγμα δεν τελειώνει
ο,τι κι' αν αναλύσουμε
ντόρο πολύ σηκώνει.
Αλλά από βάρος άστε το
δεν θα επεκτεινόμουν
αφού λίγοι τα φάγανε
κι οι πολλοί τα πληρώνουν.

Ξενοδοχεία πέσανε
σαν σε τροφή τα σμήνη
πόσα ν' αντέξεις όμορφη
μικρή μας Σαντορίνη;
Εδώ οι δρόμοι ρήγματα
με μια μπόρα ανοίγουν
εδώ οι νόμοι λειτουργούν
υπέρ όσων σε θλίβουν.

Το νιώθω το παράπονο
που κρύβεις στην καρδιά σου
βρυχάται που και που ηχηρά
με δόνηση η μιλιά σου.
Κι' όμως κάποιοι σε παίζουνε
πα σε βωμούς διαβόλων
ξέρεις καλά για τι μιλώ
για ορδές των κερδοφόρων.

Στρογγύλη εσύ, στολίδι μας
λίκνο για τον τουρίστα
που όμως τα ίδια σου παιδιά
σε βάλαν σε μια ξύστρα.
Σε ξύσαν και την φλούδα σου
την ρίξαν στα σκουπίδια
την γοητεία σου σκόρπισαν
στων κάδων τα ριπίδια.

Οι κτήσεις γίναν κτήτορες
κάτι ξέραν οι Αρχαίοι
και γίνηκαν τα σπλάχνα σου
οι νόμιμοι λαθραίοι.
Τα ωραία σου που χάσανε
και την απλότητά σου
την ιερή γαλήνη σου
την άγρια ομορφιά σου.

Για να' ναι δούλοι των ευρώ
και του σάπιου εγώ τους
ικανοποίησαν με υλικά
τον πιο κενό εαυτό τους.
Πήραν κι' αμάξια ακριβά
μοδάτα και χλιδάτα
ψώνισαν και στην Mercedes
πανάκριβη γραβάτα.

Τα ''φτιάξαν'' και με τον καλό
εκάστοτε ηγέτη
της δήθεν της ανάπτυξης
τον κάθε ευεργέτη.
Να 'χει απ' την οικογένεια
καμιά τριαντάρα ψήφους
στις εκλογές τις τοπικές
μαζί να λύνουν γρίφους.

Κι' έτσι που λες πήραν και φως
και δρόμους κι' άλλα έργα
στα σπίτια τους μόνο μπροστά
για τα άλλα ούτε κουβέντα.
Όμως τις παιδικές χαρές
στο έλεος τις αφήνουν
και των παιδιών πλέον οι φωνές
με των πουλιών δεν σμίγουν.

Με αυτά λοιπόν κι' άλλα πολλά
Θήρα σε καταστρέφουν
κι' ανθρώπους προς εσένανε
καταφέρνουν και στρέφουν.
Μα θα' ρθει η ώρα που ηχηρή
θα' ναι η απάντησή σου
και τότε όλους να μας δω
μπροστά εις την οργή σου.