Νότια σκέψη, αναδυόμενη,
ποτίζει λάδι τις ρίζες.
Γλυκά σκεπάζει την απώλεια
το μνημονικό αποστειρώνει.
Της θύμησης το αντικλείδι
κόσμο εσωκλείει ονειρικό.
Μιας κοντυλιάς κι' ενός συρτού
νότες χαμογελάνε!
Σκοπός Χαϊνης ξαποσταίνει
με του οίνου τα φτερά,
αργοκινώντας στ' ουρανού
το λιοπερβόλι.
Ριζίτικη οσμή.
ρεματοβουνών κραυγή,
τ' Αποκορώνου απομεινάρια.
Εις μνήμην!
_____
Απ' την συλλογή ποιημάτων,
''Το εκατόφυλλο των ονείρων''.
Ανέντακτος
