''Το πιοτό των αθανάτων κοριτσιών''...

Λαμπύριζε το πρόσωπό της με νότες
Εισήγαγε του κόσμου
όλη την χαρά μέσα στο χαμόγελό της
-χάρισμα κι' όχι υποκριτική-

Βλέπεις, κάποιες νεράιδες
ζουν και σε πόλεις

Δεν τις τρομάζει η οχλοβοή
Περνούν την κίνηση και φτάνουν στα λιμάνια
Προσαράζουν κι' αγναντεύουν τα βαπόρια
υμνώντας τους ταξιδευτές

Δε θα 'ν' τυχαίο αν συναντήσεις μια

Δεν επιζητούν ''πρίγκηπες''
με κοστούμια και λεφτά
μα γυρεύουν θάλασσες
σε μάτια ονειρευτών

Εκ της φύσης θαύματα
ψυχές σε απανεμιά
Κρυστάλλινη η καρδιά τους

Το φιλί τους
μιαν αιώνια αθανασία

Μην τις πληγώσεις
Πρόσεχε

Εύθραυστες (ως είναι) θα σπάσουν
κι' ίσως ποτέ δεν νιώσεις τι γεύση έχει
''το πιοτό των αθανάτων κοριτσιών''

__________

Απ' την συλλογή ποιημάτων,
''Το εκατόφυλλο των ονείρων'' .

Ανέντακτος

(Σε ένα γλυκό κι' ολόδροσο, νεραϊδένιο χαμόγελο)