''Ωδή εις τους κομμουνιστές''...

Μια καραμέλα αναμασούν
κάμποσα χρόνια τώρα.
Δεν λέει να λιώσει για θα βγούν
πολλά άπλυτα στην φόρα.

Την πιπιλάνε σύσσωμοι
κι' αράδα την μοιράζουν.
ως και τα νέα πρόβατα
να' χουν για να βελάζουν.

Λένε επαναστάτησαν
την χώρα ελευθερώσαν.
Ξεχνούν όμως τα σπλάχνα τους
που οι ίδιοι τα προδώσαν.

Το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ που ήτανε
του έθνους η τότε φλόγα.
Αρίστως καπηλεύτηκαν
δια την δική τους πόζα.

Μα σαν τους πεις για να σου πουν
τι έγινε με τον Άρη;
Τον Φώτο, τον Πλουμπίδη
και κάθε παλικάρι;

Φίδια τους ζώνουν μονομιάς
κι' αρχίζουν τα γνωστά τους.
Του κόμματος τα ανόητα
τα κατηχητικά τους.

Για την ''Συνθήκη'' πάλι δε
άστο μην τους μιλήσεις.
Την πιο καλά κρυμμένη τους
ντροπή θα εμφανίσεις.

Μήτε και για την διάσπαση
του κόμματος την σκάρτη.
Που τον λαό εχώρισε
σε μαγαζί - πελάτη.

Άστο βρε δημογέροντα
πάλιωσε πλέον το μότο.
Δεν κάνει πια ο κομμουνισμός
εις τας ψυχάς τον κρότο.

Γιατί όπως αποδείχθηκε
όλες οι επαναστάσεις.
Στήθηκαν εξουσιαστικά
αυτό μην το ξεχάσεις.

Ο υπαρκτός σοσιαλισμός
προδόθην εκ των έσω.
Όταν οι ''αντιμαχόμενοι'',
δεν μείναν στην απ' έξω.

Μα το όραμα το αληθινό
ποτέ του δεν θα σβήσει.
Αφού κάποιοι προτίμησαν
Ανατολή όχι Δύση.

Κι' εσύ αγνέ κομμουνιστή
πλανάσαι σε απονέρια.
Σ' έχουν μαντρώσει σαν σκυλί
και σου τάζουν τ' αστέρια.

Το δίκιο σου το εργατικό
τάχα υπερασπίζουν.
Όμως εις την διαδήλωση
τ' αφέντια, τους πλευρίζουν.

Και για να' μαι ξεκάθαρος
δεν βάζω εις τον ασκό.
Εκείνους που αγωνίστηκαν
για ένα ιδανικό.

Που' τανε μόνο η λευτεριά
κι οι πιο αγνές οι πράξεις.
Δίχως κεφάλαια, τράπεζες
και κάθετες διατάξεις.

Μα με πιάνουν τα νεύρα μου
με κάποιους ΚΚΕδες.
Που αγωνιστές το παίζουνε
μα ειν στην ουσία χλεχλέδες.

Αν ήτανε ενάντια
σ' όλη την σκευωρία.
Απ' την βουλή θα λείπανε
δεν θα ήσανε η λεία.

Ούτε θα συμμετείχανε
στα σκάνδαλα του θιάσου.
Μα έξω στους δρόμους θα' τανε
κι' όχι καρέ του άσσου.

Απο παλιά είναι γνωστή
η βρώμική τους θέση.
Ο Μιχαήλ ξεσκέπασε
την ύποπτή τους βλέψη.

Μπακούνιν ο εν λόγω
φόβος που τους στοιχειώνει.
Γιατί αυτός δεν μάσησε
τον μύθο ντε και σώνει.

Και το παράξενο εδώ
φίλοι, καλοί μου φίλοι.
Είναι το κύμα ''έντεχνων''
που τους κουνάει μαντήλι.

Δεν χάνουν εις τα φεστιβάλ
της ΚΝΕ να την χωθούνε.
Στην δήθεν επανάσταση
κι' αυτοί να ενταχθούνε.

Να σας το πω έτσι ωμά
μια σιχαμιά με πιάνει.
Σαν βλέπω τα ονόματα
λέω ''έχει χώρο η στάνη''.

Όλα αυτά καλά λοιπόν
τα ξέρεις και τα ξέρω.
Γι' αυτό είναι σε όλα απών
πάντα εκ των προτέρων.

Αυτοί κρατάνε τα αυγά
ζεστά μες την φωλιά τους.
Κι' όταν τα σκούρα δούν μπροστά
σπάνε τας κέλυφάς τους.

Κι' έτσι αρχινούν και παίζουνε
το στημένο παιχνίδι.
Με θύμα, θύτες τάχα μου
γνωστοί οι παίχτες ήδη.

Ωραίο το παραμύθι τους
αυτό με τις κρεμάλες.
Μονάχα που εξαντλήθηκε
''πίσω ωρέ κουφάλες.''

Ίδιοι οι ρόλοι σας αλλά
πάντα με άλλες μάσκες.
Το παρακράτος σας βλογά
που του βάνετε πλάτες.

Κι 'όποιος τολμήσει ελεύθερα
να σας εξευτελίσει.
Με μιας τον λέτε γραφικό
μην και τους άλλους πείσει.

Μα μάθετε πως το αγνό
διέπεται από ήθος.

Κι' όχι από ψεύτικο υλικό
σιλικονούχο στήθος.


/////////

''Ωδή εις τους κομμουνιστές''

27/09/2017