Θα 'ρθει η μέρα, η στιγμή εκείνη,
που οι ξύλινες οι γλώσσες θα καούν.
Ούτε στάχτη δεν θα μείνει απομεινάρι!
Νεόγεννη φωταψία,
θα βάψει μεταλλικά κι' αρχαία
την κατασπαραγμένη ιστορία.
Λόγια σοφίας
ευκλείδιας
και άλκιμης όψης,
θα γίνοντ' ένα
με τις φτερούγες των χελιδονιών!
Ψηλά θα σμίγουν με το φως,
ελεύθερα στο γαλανό ταξίδι.
Συνεπιβάτες οι ονειροπόλοι!
Θα' ρθει αυτή η μέρα ....
Στις διαβάσεις των ουράνιων ποιητών
θα προσμένουν τα χαμόγελα!
Οι γραφές θα επαναστατούν!
Τα μελάνια θα γεμίζουν τις όχθες
της επί γης εμπνεύσεως.
Θα' ρθει εκείνη η μέρα ....
Τότε, ακόμα κι οι εχθροί
της αγάπης.. θα εκπλαγούν
απ' την ανίκητη λαμπροσύνη της!
Γονυπετείς θα υποδεχθούν
την αγγελικά αόρατη μορφή της.
Θα' ρθει μια μέραν τέτοια,
που και ο νεαρός πρίγκιπας,
θα ξαναφανεί στης Ανατολής τα μέρη!
Εκεί, θα φέξει το λιοπύρι ευλαβικά
γέρνοντας τ' αγκαθωτά τέρατα της Δύσης.
Θα' ρθει, ως άλλοτε και τώρα!
Χωρίς βεγγαλικά!
Μήτε υποσχέσεις!
Μόνο με λιοαναδύματα θα ηχήσει ειρηνικά...
Εκείνη θα' ναι,
η πορφυρή,
η μέρα η πληγωμένη.
Η αιώνες ανερμήνευτη
κι η ολίγων ποιημένη!
////////
Απ' την συλλογή ποιημάτων,
''Το εκατόφυλλο των ονείρων''...
Ανέντακτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου