Προσωπικά ηττημένοι ...

Άσπιλο κείτεται ηττημένο το σήμερα...

Ελαφρωμένο από τ' ανθρώπου την ευθύνη,

δίχως καμιάν επίγνωσις του ολέθρου!

Δικό μας είναι το παράπτωμα, αλλού μην γνέψεις!

Όλεθρος, ναι, να πίνεις μονορούφι,

του κλέφτη χρόνου το ποτό

και να μεθάς με την ψευδαίσθηση των ρολογιών.

Άφωτο τώρα, που εκτελέσθηκε στυγνά

ώστε να γενούμε εν τέλει των δεικτών,

εραστές αενάως.

Αυτοχειρία θα' λεγαν οι εξόριστοι.

Σωστό και πρέπον θα' λεγαν οι γνωστικοί.

Το αληθινότερο ψέμα σε δική μας σκηνοθεσία.

Κυνηγοί ενός κάποιου μετά,

αφήνοντας το τώρα ανενεργό.

Ας μην σκορπίσουμε λουλούδια όμως πίσω.

Θα' ναι ακόμα ένας φόνος εις γνώσιν μας!

Ας μην διασυρθούμε άλλο από τον κλέφτη.

Όχι, ας μην ενδώσουμε στο κάλεσμα...

Μόνο παράθυρα να ανοίξουμε,

να πούμε δυο κουβέντες στα σπουργίτια.

Παιδιά και ζώα ας αγαπήσουμε,

ας δρασκελίσουμε μαζί τους στον παράδεισο!

Να πάρουμε το πνεύμα των κολασμένων,

αυτό που αγκομαχεί να μείνει ασκόνιστο σε σελίδες.

Να ανοίξουμε το πρωτόφυλλο,

να γιομίσει η γης με φώτα.

Παράξενα πουλιά οι ποιητές.

Αφήνουν την αγωνία τους και για εμάς.

Την ανησυχία τους και για εμάς.

Τον προβληματισμό τους για την κοινωνία και για εμάς!

Την κατάθεση του εντός τους και για εμάς!

Κι' ύστερα ψηλαπετούν με βαριές κατηγορίες.

Εμείς τους λοιδορήσαμε ωσάν διαβόλους.

Συλλογικά πολέμησαν,

συλλογικά επικρίθηκαν.

Άλλον δικαστή εκτός του ίδιου μας εαυτού,

πουθενά δεν θα συναντήσουμε.

Να δικάζει ερήμην το φως,

για να αθωώσει την γκριζάδα.

/////////////////

Ανέντακτος

Απ' την συλλογή ποιημάτων,

''Το εκατόφυλλο των ονείρων'' ...