Πέμπτη 24 Αυγούστου 2017

Ωδή εις τους κυνηγούς ... (Πράξις 2ην)








Ο επιλεγμένος κυνηγός,το άξιο παλικάρι,
παραλλαγμένος ντύθηκε, γιομάτος με καμάρι.
Βγήκε πρωί και του' στησε, του τρυγονιού καρτέρι,
το ίδιο του το πέταγμα, σκότωσε! Μα το ξέρει;

Πω πω, βρε τι κατόρθωμα, άντε ντελάλησέ το,
ακόμα και στο facebook, εδημοσίευσέ το.
Να δουν όλοι στον ''πόλεμο'', πως βγήκες λαβωμένος
και στο βραβείο των ''κανών'' να 'σαι συ κερδισμένος.

Ύστερα κάνε διάσημο, το σάπιο το εγώ σου,
εις τις φυλλάδες κυνηγιού να λεν για το ποιόν σου.
Να γλυκοκαμαρώνουνε κι ήρωα να σ' ανεβάζουν
οι προκατόχοι σου να υμνούν, εσένα που θαυμάζουν.

Πάντα στης φήμης τον βωμό και στης ασυδοσίας,
μα όλα εδώ πληρώνονται, μάθε επί της ουσίας.
''Ό,τι στη Γαία δίνουμε, μας το πιστρέφει πίσω'',
κι' όταν οι πόνοι θα σε βρούν, ξανά θα στο θυμήσω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου