Ωδή εις τον ευκολόπιστο...

Άμα του τάξεις αυτουνού
θέσεις, βολεματάκια
θα σε ψηφίσει μονομιάς
θα πει και τραγουδάκια.

Κι' αφού κατέχεις άρχοντα
τι ειν η ηλιθιότης
τον ευκολόπιστο κρατάς
κοντά για να 'σαι ιππότης.

Φρούδες ελπίδες του πουλάς
με σάλτσα κι' αηδία
στον ξύλινο τον λόγο σου
εκείνος να 'ναι η λεία.

Μα ξύπνα βρε ευκολόπιστε
της διπλανής οικίας
ρίξε μια μούντζα, την χρωστάς
στους υιούς της μαλακίας

Δεν βλέπεις, σε δουλεύουνε
οι σκύλοι των κομμάτων
σε άγουν και σε φέρουνε
στις στάνες των προβάτων.

Κι εσύ εκεί ακόλουθος
δεν λες να ξεκολλήσεις
βρίζεις μπροστά εις την tv
μα τρέχεις να ψηφίσεις.

Στους δρόμους χρόνια ήσουν
με... τις πράσινες ορδές
που τώρα γίναν κόκκινες
-βρες μου τις διαφορές-.

Γιατί εθελοτυφλείς λοιπόν
δεν βλέπεις το ποιόν τους;
Αλλάζουνε τα πρόσωπα
μα όχι ο σκοπός τους.

Τι άλλο θες να κάμουνε
για να το πάρεις πρέφα;
Σου τάζουν μα σε θάβουνε
όταν δεν έχουν ρέντα.

Κι' αναρωτιέμαι συνεχώς
τι διάολο σε ποτίζουνε
στραβός λες να 'ναι ο γιαλός,
για εμείς στραβά αρμενίζουμε;