εν έτη δέκα οκτώ (18)
κάπου θα δεις τον μουλαρά
στις σκάλες, στον Γιαλό.
Να φορτώνει στο ζωντανό
τουρίστες, σάκους, τσάντες
κι' ακριβά να πληρώνεται
πα στις δικές του πλάτες.
Και μην το κάνει ο διάολος,
μην σπάσει το ποδάρι
και το άμοιρο τετράποδο
τολμήσει να κλατάρει.
Το ξύλο που του κοπανά
περιγραφές δεν παίρνει
μα οι τσέπες αν γεμίζουνε
για τ' άλλα ποιος πεθαίνει;
Πάνω-κάτω κι ο γάιδαρος
τραβάει τον Γολγοθά του
μες το λιοπύρι δίχως σκιά
στις σκάλες του θανάτου.
Δίχως νερό και φαγητό
ξεκούραση, φροντίδα
τα μάτια του δακρύβρεχτα
πονάει, σ' αυτά το είδα.
Εδώ ο κάθε μουλαράς
κασέτα το έχει κάνει
εκείνο που του σέρβιραν
μα έλα που μάτια βγάνει.
Πως ειν' ένα επιχείρημα
πλήρης αβασιμότης
όπου χρόνια στηρίζεται
στην άγνοια της κοινότης.
Πως τάχα δεν αισθάνονται
πόνο από την γκραβούρα
και πως γι' αυτό γεννήθηκαν
δεν νιώθουν την μαγκούρα.
Λένε πως η εκμετάλλευση
ανέκαθεν υπήρχε
πως είναι ζώα ιπποειδή
και η δουλειά προείχε.
Εντάξει κύριε μουλαρά
δεν είμαστε αστυνόμοι
μα απαιτούμε αυστηρά
να εφαρμοστούν οι νόμοι.
Κανένας δεν σου ζήτησε
να αφήσεις την δουλειά σου
ούτε κανείς στο στέρησε
είναι δικαίωμά σου.
Όμως δεν είναι φίλε ορθό
να ασκείς κακοποιήσεις
σε βάρος του όποιου ζωντανού
και να 'χεις απαιτήσεις.
Όταν ο ίδιος βίαια
του φέρεσαι με μένος
κι' ύστερα μας καμώνεσαι
ωσάν αδικημένος.
Και για να μπουν τα πράγματα
σωστά με την σειρά τους
υπάρχουν κι οι αξιόλογοι
κι' αυτό είναι μαγκιά τους.
Που τα φροντίζουν σαν παιδιά
τα ζώα που επιμελούνε
και με τροφή, στέγη, νερό
γερά τα συντηρούνε.
Αυτούς πάρε παράδειγμα
κι' άσε τις εξυπνάδες
γιατί ως εδώ και μη πιο κει
ξεκόλλα απ' τις συστάδες.
Είναι καιρός να ανατραπεί
αυτή η κτηνωδία
καιρός να ταρακουνηθεί
κι' όλη η κοινωνία.
Και αν σε κάποιον το χρωστάς
το ψωμάκι που βγάζεις
εις τα ψηλά να μην κοιτάς
εμπρός σου τον κοιτάζεις.
Τετράποδος είναι ο Θεός
και ορατός μπροστά σου
σε εκείνον κάνε προσευχή
που έχεις και σήμερα φαΐ
να φάει η οικογένειά σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου