Η απολογία του Μάρτη...

''Καλημέρα, καλώς ήρθες
όμως γρήγορα να φύγεις
δεν σε θέλουμε κοντά μας
μέσα σου κακία κρύβεις''.

Έτσι λέει ο ανθρωπάκος
και ψιθύρισε ο Μάρτης:

''Τι ακούω κι' εγώ ο καημένος
λες και είμαι εφιάλτης;

Μπορεί να 'χω στους ασκούς μου
κρύα και βροχές κι' αέρα
μα υψώνω στους ανθούς μου
των ηρώων την παντιέρα.

Τα λιοντάρια αναγεννιούνται
είμαι η εποχή της μνήμης
κι' όσοι από εσάς το αρνούνται
είναι άξιοι μιας οδύνης.

Είμαι οιωνός που ραίνει
κάμπους, βράχια και κορφές
που την γη όλη στολίζει
μ' ανοιξιάτικες ωδές.

Μην λοιπόν με κατακρίνεις
σαν το φάλτσο παραμύθι
γιατί αν πάψω να υπάρχω
χάθηκες μέσα στην λήθη''.