Ελλείψεις...

Βρήκα εμπρός μου
-σε δυο κομμάτια-
έκφραση τόσο αιφνίδια,
αποτελούμενη απ' τις λέξεις
''χαμό'' και ''γέλιο''.

Ασμίλευτη ροκάνιζε
την μοναξιά της,
επιζητώντας ένωση
με όσα της στερήσαμε!

Κόντρα στις οπές της σιωπής
ζήτησα διάλογο με τον εαυτόν μου.
Κι' όμως σιγή!
Κατ' επανάληψιν σιγή!
Στο κελί της κοσμικής παράκρουσης
κι' οι δυο εγκαταλελειμμένοι.

Σαν να ξεψυχούσαν οι έννοιες.
Σαν σε σήψη αφημένες.
Σε φυλακή ημάς!

Μ' αγύριστο -του λόγου μου- κεφάλι
αποφάσισα να αποδράσω.
Αφαιρώντας έναν τόνο
και σμίγοντας τα χάσματα,
ύστερα ένωσα την φράση
κινώντας ''φασαρία χαρούμενος''.

Τώρα πια
ίσως οι ελλείψεις σκέφτηκα,
να μην με υπερνικούν!

/////////////

Ανέντακτος

Απ' την συλλογή ποιημάτων,
''Το εκατόφυλλο των ονείρων''.