Στιγμές κατέρρευσαν
-χαρτόκουτα ως ήταν-
Στημένη ζήση, επινόημα των πολλών.
Νόημα στυγνό, δειλό το νεύμα
της νηνεμίας κούρσεψε το συνεχές
Αέναη η ντροπή του τίποτα
αμφιέζεται κάλπικους λόγους
στης κάλπικης πλάνης
την απέραντη κοφτερή όψη
Κλοπές του νου
απόγνωση σταλάζουν
Βλογάς ελπίδες ροκανίστρες
δένοντας με αόρατους κρίκους
τα ουρανόφτερα του νου
Ντυμένος την φθορά
Θεοί αρπάξαν
την ανεύθυνή σου ευθύνη
Δίχως να γνώρισες, πιστεύεις
κι ο κλέφτης μέλλοντας εχθρός
σου κλέβει σήμερα το βάδην
Των εχθροσόφων πιόνι ιδανικό
σε όραμα που σκούριασε
ποτίζοντας της μνήμης το μεταλλείο
Βαθύς πόνος, αμέλωτος
κλεψύδρα κόκκων πορφυρών
στο αντίκρισμα του μελοθάνατου συρμού
Ζυγός ηλιθίων
σε πληρεξούσιο πλάνο
Κι' όσο ζυγίζεσαι
τα βάρη σου φορτώνουν
\\\\
Απ' την συλλογή ποιημάτων,
''Το εκατόφυλλο των ονείρων''
Ανέντακτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου