Ωδή εις τον Πρωθυπουργό....

Εκτάκτως σήμερα πρωί,
μου' ρθε να καταγράψω.
Σκέψεις που βγήκαν μονομιάς,
θυμίζουν ''καναβάτσο''.

Άλλοι τιμούνε με γιορτές,
τον δήμιο εκτελεστή τους.
Μα άλλοι ασκούνται στις ωδές,
μακρυά απ' το μαγαζί τους.

Μια φαγούρα απο νωρίς,
στα αχαμνά με βρήκε.
Κι' έδωσα ''τρόπο'' στην οργή,
κατεβατό μου βγήκε.

Είπα να αφήσω δυο ευχές,
εις τον πρωθυπουργό μας.
Γεννήθηκε σαν σήμερα,
το κρίμα στον λαιμό μας.

Χρόνια κακά πρωθυπουργέ,
μ' ένα φάσκελο ''παρ' τα''.
Μασόνε και μεγαλουργέ,
τώρα βάλε γραβάτα.

Βγάλε μας και στις αγορές,
έτσι η μέρα που' ναι.
Εκέρνα μας κι' επενδυτές,
για ανάπτυξη να πούνε.

Δεν ξέρω από που μου' ρχεται,
ετούτη η φαγούρα.
Απ' τα ζερβά ή τα δεξιά,
λες να με πιάνει η σούρα;

Όπως και να' χει βέβαιον,
είναι μονάχα ένα.
θα 'ρθει κι' άλλο μνημόνιο,
διόλου δεν είναι ψέμα.

Στον κόσμο ήρθε σαν σήμερα,
που λέτε ένας ''ηγέτης''.
Τον φτύνουν και τα σύννεφα,
που έγινε ''ικέτης''.

Μα αυτός θαρρεί πως του' ρχεται,
η φώτιση η θεία.
Κάνει πως δεν κατάλαβε,
πουλάει κι' ειρωνεία.

Για ειδέστε ένα μαμούχαλο,
που βάλαμε μπροστάρη.
Βαστάει γερά το χούφταλο,
στου ΔΝΤ την χάρη.

Τα θέλαμε, τα πάθαμε
κι οι δανεισταί θεριέψαν.
Την ''ελπίδα'' που πούλησε,
κοψοχρονιά την κλέψαν.

Τον σπούδασαν για να μπορεί,
το έργο να φέρει εις πέρας.
Των τραπεζών και της ''ελίτ''
με μάσκα νεοτέρας.

Επαναστάτη κάλπικε,
που όλα τα βλέπεις ντάξει.
εύχομαι η τούρτα που θα φας,
σε βάθος να σου κάτσει.

Και για το τέλος κράτησα,
το νόστιμο κεράσι.
Βλέπεις τα καλά τ' άφησα
στου επίλογου την πράξη.

Όσα κεράκια σήμερα,
της ηλικίας σου σβήσεις.
Τόσες να 'ναι και οι σκάλες βρε,
που θα κουτρουβαλήσεις.

//////

( Ευχές για την γενέθλια ημέρα του).