Άμεμπτος έρως σε αστραπιαία ροδίσματα,
να σταματά στις γόνιμες των διαβατών τροχιές
ντυμένος κεντητές πλεξούδες προσφοράς
εις του τέλους τα αποκαλυπτήρια.
Παραχαράκτης εσωτερικών φραγμών
στολίστηκε τριπρόσωπα να ξεγελά νικώντας.
Λαμπύριζε ικετεύοντας με πληρωμή σε κύβο
ως φθήνουσα συναλλαγματική διαδικασία,
σε φθήνουσα συναισθηματική πορεία!
Πόσο ρηχά άραγε ξοδεύεται η εποχή του;
Έρως εκφυλισμένος, εκτροχιασμένος,
με τα πουδραρισμένα άμφια τυλιγμένος,
ξέπεσε στο δείλι της ανάγκης με λάγνο βλέμμα.
Άμεμπτος πάραυτα πωλούνταν,
στον επόμενο περαστικό του τετραγώνου.
Στείρος, για μια χούφτα επιβεβαίωσης.
Άγονος και άκαρπος και νεκρικά λουσμένος.
Δεν μοσχοβολούσε ανθό, μήτε κρασί,
δεν έφτανε στο βάθος, δεν κυλούσε σαν ποτάμι.
Μήτε μύριζε λιβάδια και κήπους!
Μονάχα στιγμιαία φυλάκιζε.
Κάποιος να θυμηθεί εν τέλει
να μας θυμίσει τον αληθινό ορισμό του
κι' ας τεθεί υπό κράτηση από την κοινωνία.
